medical care ...by USA (part two)

από το site που πρότεινα την προηγούμενη φορά http://www.hfma.org/hfmanews/default,month,2006-04.aspx

μεταφράζω κατά λέξη:

«σε εθνικό επίπεδο, ανασφάλιστοι ενήλικες είναι 4 φορές πιο πιθανό να μην δουν έναν γιατρό όταν τον χρειάζονται , συγκρινόμενοι με ανθρώπους που έχουν ασφαλιστική κάλυψη (41% των ανασφάλιστων ενηλίκων ενώ 9% των ασφαλισμένων), σύμφωνα με το The Coverage Gap: A State-by-State Report on Access to Care από το the Robert Wood Johnson Foundation. Οι ανασφάλιστοι όχι μόνο χάνουν φαρμακαυτική περίθαλψη που χρειάζονται εξαιτίας του κόστους, αλλά ακόμη είναι πολύ περισσότερο πιθανό να χάσουν ένα προληπτικό τεστ για ανακάλυψη καρκίνου εν τη γενέσει, στα στάδια που αντιμετωπίζεται καλύτερα».

Και αν νομίζετε ότι το πρόβλημα εκεί είναι μόνο των οικονομικά ασθενεστέρων, διαβάστε και αυτό:

Lack of health insurance is increasingly becoming a problem for Americans with moderate annual incomes of $20,000 to $40,000, according to the Commonwealth Fund’s Biennial Health Insurance survey of 4,350 adults. Although 53% of adults with incomes of less than $20,000 are uninsured, 41% of Americans who earn up to $40,000 are uninsured, up from 28% of uninsured moderate-income earners in 2001. The survey also found that 67% of adults who were uninsured last year were working or had a family member who was employed. Paying medical bills was a significant problem for more than half of all respondents. Fifty-one percent of uninsured adults said they had medical debt, and 49% had depleted their savings to pay medical bills. Among the uninsured with incomes above $40,000, 59% said they had medical debt.

Και αν αναρωτιέστε τι θα γίνει με τους μετανάστες που διαμένουν στην χώρα μας, δείτε τι συμβαίνει ΤΩΡΑ στις USA

http://www.iht.com/articles/2007/03/12/america/web-0312medicaid.php

και επανέρχομαι στο άρθρο που αποτέλεσε τον μίτο για τις σκέψεις, το ψάξιμο και τις ανακαλύψεις αυτές,

πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά πόσο απαραίτητη είναι η δημόσια δωρεάν περίθαλψη σε μια κοινωνία. Γνωρίζουμε όλοι ότι ούτε σήμερα την έχουμε, είναι γνωστό άλλωστε ότι όποιος δεν έχει λεφτά να πληρώσει μια ιδιωτική κλινική το πιο πιθανό είναι να στοιβαστεί σε κάποιο ράντζο στο διάδρομο ενός δημόσιου νοσοκομείου και να περιμένει πότε ο ταλαιπωρημένος και κακοπληρωμένος (από το κράτος) γιατρός θα του δώσει την πρέπουσα σημασία,

αλλά μήπως το μέλλον διαφαίνεται πιο ζοφερό;

«...δούλεψα για χρόνια στην στρατολογία και δεν βρήκα ούτε έναν που να στρατολογήθηκε από πατριωτισμό. Πάνε για να εξασφαλίσουν πλεονεκτήματα: κολέγιο, δωρεάν περίθαλψη, ευνοϊκά δάνεια,... μερικά από αυτά τα παιδία δεν είχαν πάει καν σε οδοντίατρο πριν στρατολογηθούν. Πάνε για να καλύψουν βασικές ανθρώπινες ανάγκες.»

Εκεί έφτασαν τα πράγματα στις USA...

όπως έγραφα και χθες:

Όχι, η ανησυχία μου δεν έχει να κάνει μόνο στην πιθανή μη απόδοση συντάξεων στους σημερινούς 30ρηδες, όταν έρθει η ώρα.

Δεν θέλω τα παιδιά μου να πάνε στο στρατό γιατί δεν θα έχουν να πληρώσουν την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη.