Κωνσταντίνα Κούνεβα

Η μετανάστρια και συνδικαλίστρια, ιστορικός και μητέρα 12χρονου Κωνσταντίνα Κούνεβα έγινε στόχος άνανδρης και δολοφονικής επίθεσης με βιτριόλι περίπου πριν από δύο μήνες. Γιατί; Ποιος το έκανε; Θα τιμωρηθεί;

Η αναλγησία του κράτους -η αστυνομία άφησε να περάσουν μέρες μέχρι να ξεκινήσει να διερευνά την υπόθεση- και η αφασία στην οποία έχουμε περιέλθει -με την βοήθεια και των απανταχού Ρουβάδων που για να αγοράσουν το παντεσπάνι τους κάνουν την ανάγκη τους για καλύτερο νυχτοκάματο «αγωνία όλων των Ελλήνων»-έχει επιτρέψει σε κάποιους να τρομοκρατούν και να δολοφονούν ανεμπόδιστα ανθρώπους γύρω μας.

Στον ηλεκτρικό, στο μετρό, στους σταθμούς των τρένων, στις δημόσιες υπηρεσίες, στις πολυκατοικίες μας, συνάνθρωποί μας γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης, ατιμωρητί. Όπως κατήγγειλε η ίδια η κα Κούνεβα και άλλοι εργαζόμενοι, ομολογουμένως λίγοι και τολμηροί, στις εργασιακές σχέσεις μεταξύ καθαριστών και εταιρειών καθαρισμού επικρατεί εργασιακός μεσαίωνας. Εκμετάλλευση, απλήρωτες υπερωρίες, ανασφάλεια, εκφοβισμός...

http://www.skai.gr/master_avod.php?id=110287&cid=61569&bc=61569&lsc=1

http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%EA%EF%FD%ED%E5%E2%E1&a=&id=14471028

Δυστυχώς η δολοφονική επίθεση εναντίον της Κωνσταντίνας Κούνεβα δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα.

Κοινό μυστικό στην περιοχή της Νάουσας αποτελεί το γεγονός ότι εργοδότες κρύβουν μέσα σε ψυγεία και σε τουαλέτες ανασφάλιστες εργάτριες όταν εμφανίζονται οι επιθεωρητές εργασίας. Και εκείνες δένουν την ποδιά τους και το δέχονται’ τι άλλο να κάνουν όταν νιώθουν σαν δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι τους την απειλή της ανεργίας σε μια περιοχή που αυτή αγγίζει το 50%;

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4500504

http://www.enet.gr/online/online_hprint?q=%F8%F5%E3%E5%DF%E1&a=&id=35790140

Και η αυθαιρεσία δεν τελειώνει εκεί...

Τα παραδείγματα είναι πολλά και κάποια στιγμή αν χαμηλώσουμε την ένταση της τηλεόρασης και του i-Pod θα δούμε ότι έφτασαν και στο δικό μας κατώφλι, και ότι δεν μπορούμε πια να σκεφτόμαστε ότι δεν μας αφορούν, ότι δεν μας αγγίζουν. Ζούμε, αναπνέουμε, δημιουργούμε, εργαζόμαστε σε ένα περιβάλλον μολυσμένο, ηθικά και όχι μόνο. Πότε θα ξυπνήσουμε να φωνάξουμε για τα απόβλητα που δηλητηριάζουν τα νερά του Ασωπού; Πότε θα ξυπνήσουμε και θα κυνηγήσουμε όσους παίρνουν μίζες-βαλίτσες από το δημόσιο πορτοφόλι και ανενόχλητοι ζουν την μεγάλη ζωή, στέλνουν τα παιδιά τους στα καλύτερα σχολεία του εξωτερικού βεβαίως-βεβαίως, ανατροφοδοτούν την ασυδοσία και κάποτε το όνομά τους θα δοθεί σε δρόμους και λεωφόρους;

Δεν ξέρω αν μπορούμε να αλληθωρίζουμε για πολύ ακόμη, όταν το πρόβλημα είναι μπροστά μας. Είμαστε κι εμείς υπεύθυνοι, ανήκουμε κι εμείς σε αυτό το ανάλγητο κράτος, σε αυτήν την κοινωνία είτε έχουμε στην διαπασών την TiVi να παίζει τατιανές είτε όχι.